Siemka, siemka, siemka.
Po 3 miesiącach witam was znowu ! :)
Tym razme mam dwa inne opowiadania i mam nadzieje (jeżeli ktoś tutaj wejdzie) zaszczyci swą obecnośc jednym komentarzem pod innymi rozdziałami.
Dla fanów Nialla Horana: NIALL
Dla fanów całego 1D: 1D
Pisze jeszcze jedno opowiadanie o Zaynie i mam nadzieje, że wyjdzie równie świetnie jak to.
Pozdrawiam!
Kayla
a jednak się pomyliłaś,ja przeczytałam :D z chęcią wpadnę! :)
OdpowiedzUsuńdokładnie, źle myślisz! ja też to przeczytałam :D
OdpowiedzUsuńz miłą chęcią tu będę zaglądać :) xx
Czekam na Nialla :D
OdpowiedzUsuń' Pisze jeszcze jedno opowiadanie o Zaynie ' - A kiedy to będzie i mogłabyś podać linka ? ;)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam , Niebieskooka . <3
+ Zapraszam do mnie :
http://niebieskookaonedirection.blogspot.com/
http://onlyyoucanmakemehappyonedirection.blogspot.com/
Liczę na opinię 2 blogów ;)
To opowiadanie jest super.
OdpowiedzUsuńJa przeczytałam, bo właśnie wpadałam na twojego bloga! HEJO
OdpowiedzUsuńzapraszam do sibeie, zaczynam dopiero : http://i-will-love-you-to-the-end.blogspot.com/
Emily to miła i utalentowana dziewczyna pochodząca z dostojnej rodziny. Po śmierci jej brata, matka zakazuje jej robić to co kocha - tańczyć hip hop. Czy nowo poznani ludzie okażą się przyjaciółmi? Czy pomogą dziewczynie? A może wręcz przeciwnie.
O cholera. Dziewczyno. Popłakałam się, a rzadko to robię. Jestem trochę jak zayn. Nie interesuje się niczym. Bo po co? Skoro wszyscy mają ci gdzieś. Po co my mamy się przejmować innymi. Za-je-bi-ste opowiadanie. Jestem twoją fanką, a raczej twoich opowiadań.
OdpowiedzUsuńSkoro wszyscy mają cię gdzieś...* mała pomyłka:)
OdpowiedzUsuńbardzo chętnie poczytam
OdpowiedzUsuńwww.potter-imagin.blogspot.com
ZAPRASZAAAM !
Nominacja : http://you-changed-my-life-for-the-better.blogspot.com/2012/12/nominacja.html
OdpowiedzUsuńNa tej stronie znajdziesz wyjaśnienie ;)
Niebieskooka ♥
NOMINUJĘ CIĘ DO LIEBSTER AWARD!!! <3
OdpowiedzUsuńSzczegóły u mnie: www.my-school-with-1d.blogspot.com
Pozdrawiam!! ;*
Właśnie skończyłam czytać. To było strasznie smutne. Nie wiem czemu, ale na początku czytania skojarzyłam sobie je z "Trzy metry nad niebem". To twoje opowiadanie jest cudowne. Mam nadzieję, że będziesz pisać dalej. ;)
OdpowiedzUsuń